دامپزشکی
دامپزشکی شاخهای از پزشکی است که به شناخت، پیشگیری، تشخیص و درمان آسیبها و بیماریهای جانوران با تمرکز ویژه بر بیماریهای مشترک بین انسان و جانور میپردازد. همچنین نظارت بر مراحل تولید و تضمین سلامت فرآوردههای جانوری، دامپروری و آسازیستی جانوران از جمله امور مرتبط با دامپزشکی است.
در زبان فارسی، در گذشته از کلمات بیطار، ستورپزشک و ستورانپزشک نیز برای توصیف دامپزشک استفاده شدهاست تا اینکه فرهنگستان ایران کلمهٔ «دامپزشک» را به شکل رسمی پیشنهاد کرد.[۱] در زبان انگلیسی، واژه veterinary برای نخستین بار توسط توماس براون در سال ۱۶۴۶ به کار گرفته شد.
گرایش های رشته دامپزشکی
هریک از دانشگاههای دولتی و آزاد در ایران دورههای مختلف تخصص در رشتههای علومپایه، پاتوبیولوژی و علوم بالینی دامپزشکی را ارائه می دهند. این رشتهها به دو صورت دستیاری (رزیدنتی) و دکترای تخصصی آموزش داده خواهند شد.دورههای تخصصی در گروه علومپایه عبارتند از:
1آناتومی و جنینشناسی دامپزشکی
2بافتشناسی مقایسه ای دامپزشکی
3فیزیولوژی دامپزشکی
4بیوشیمی دامپزشکی
5فارماکولوژی دامپزشکی
6سمشناسی دامپزشکی
دورههای تخصصی در گروه علوم پاتوبیولوژی عبارتند از :
1آسیبشناسی (پاتولوژی) دامپزشکی
2انگلشناسی دامپزشکی
3ویروسشناسی دامپزشکی
4باکتریشناسی دامپزشکی
5باکتریشناسی دامپزشکی
6بهداشت و کنترلکیفی مواد غذایی
7بهداشت و بیماریهای آبزیان
8اپیدمیولوژی دامپزشکی
9ایمنیشناسی دامپزشکی
دورههای تخصصی در گروه علوم بالینی عبارتند از:
1بیماریهای داخلی دامهای کوچک
2رادیولوژی دامپزشکی
3جراحی دامپزشکی
4مامایی و بیماریهای تولیدمثل دام
5بهداشت و بیماریهای طیور
6کلینیکال پاتولوژی دامپزشکی