داروسازی

داروسازی

داروسازی، صنعتی است که در زمینه دارو درمانی برای مداوای یک بیمار به عنوان متداول‌ترین شیوه در دنیا با بیماران و مردم مرتبط می‌گردد. یک داروساز در داروخانه باید بر روی همهٔ نسخه‌های پزشکان نظارت کند و تأیید کند که نسخه برای بیمار از نظر سن، وزن، تداخلات و تناسب با بیماری مناسب است و با مهر و امضا تأییدیه خود را ثبت کند و در صورت نادرستی با پزشک تماس بگیرد یا مسئولیت آن را نپذیرد و از پذیرش آن خود داری کند. داروساز در صورت ناکام بودن رژیم دارو درمان باید دلایل عدم موفقیت را بررسی کند. این رشته در ایران و بسیاری از کشورهای جهان در مقطع دکترای حرفه‌ای ارائه می‌شود. معادل این رشته در خارج از ایران، معمولاً Master of Pharmacy یا MPharm می‌باشد.داروسازی حرفه‌ای در زمینه سلامت است که دانش های بهداشت را با دانش های شیمی پیوند می‌دهد.[۱] رشته داروسازی، رشته‌ای در ارتباط با علوم پزشکی است که در رابطه با تولید و ساخت دارو، بررسی وضعیت دارو در بدن انسان و موجودات زنده و میزان تأثیر دارو در سلامت جامعه و کم کردن بحران‌های بیماری‌زا نقش ایفا می‌کند.به عبارت دیگر؛ رشته داروسازی به شناخت ماده مؤثر، فرموله کردن این ماده (تبدیل ماده مؤثر به فرمی که قابل مصرف برای بیمار باشد مثل قرص، کپسول، شربت یا استفاده از روش‌های تزریقی) و بررسی اثرات دارو بر بدن بیمار می‌پردازد.علت حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد ناموفق بودن شیوه مداوای یک بیمار، به دارو مربوط می‌شود؛ یعنی کیفیت دارو، انتخاب نوع دارو و نحوه استفاده از دارو است. این که بیمار دارو را با چه مواد غذایی یا داروهای دیگر استفاده می‌کند می‌تواند اثر دارو را تضعیف کند، و این وظیفه یک داروساز است که علت را تشخیص دهد و در این زمینه پزشک معالج را راهنمایی کند

گرایش های رشته داروسازی

1شیمی دارویی (Pharmaceutical Chemistry)

2فارماکوگنوزی (Pharmacognosy)

3سم شناسی (Toxicology)

4داروشناسی (Pharmacology)

5فارماسیوتیكس (Pharmaceutics)

6داروسازی بالینی (Clinical Pharmacy)

7بیوتكنولوژی دارویی (Pharmaceutical Biotechnology)

8داروسازی هسته‌ای یا رادیوفارماسی (Nuclear Pharmacy)

9اقتصاد و مدیریت دارو (Pharmaceutical Administration and Pharmacoeconomics)

10انوفناوری دارویی (Pharmaceutical Nanotechnology)

11كنترل دارو (Control of Pharmaceuticals)

بازار کار و اشتغال رشته داروسازی

به دلیل ورود حجم زیادی از دانش‌آموختگان رشته داروسازی به بازار کار، در سال‌های اخیر، شاهد تاسیس بی‌رویه داروخانه‌ها در سطح شهرها بودیم که فرایندهای تامین دارو و نظارت بر کیفیت خدمات را دچار مشکلاتی کرده بود.به همین دلیل، طبق آیین‌نامه تاسیس و اداره داروخانه‌ها، مصوب سال 1393 وزارت بهداشت، ضوابطی برای تاسیس داروخانه‌های جدید، تعیین شد که به موجب آن می‌بایست بین جمعیت هر شهر و تعداد داروخانه‌های فعال در آن، تناسبی وجود داشته باشد و از طرفی، بین مساحت شهرها و فاصله داروخانه‌ها از یکدیگر نیز، باید یک ارتباط منطقی برقرار باشد.

متاسفانه مانند پزشکان و برخی از مشاغل دیگر، اطلاع دقیقی از درآمد داروسازان بخش خصوصی در دست نیست اما می‌توان حدس زد که این گروه، متناسب با سطح تحصیلات، نوع و میزان تخصص، سابقه کاری و مهارت‌های فردی خود، درآمدهای متفاوتی داشته باشند. داروسازان مشغول به خدمت در بخش دولتی، مطابق با قانون مدیریت خدمات کشوری، حقوق دریافت می‌کنند.در مجموع، آنچه روشن است، این است که جامعه داروسازان، همراه با پزشکان، اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و بخشی از صنعتگران، در یکی از سه دهک بالای درآمدی قرار دارند.برای ورود به بازار کار، علاوه بر آشنایی با مهارت‌های تخصصی رشته مورد نظر باید با سایر مهارت‌های فردی هم آشنایی داشته باشید. در حقیقت، این مهارت‌های فردی هستند که یک شخص را از میان رقبا متمایز می‌کنند و سبب موفقیت او در زمینه‌ها و موقعیت‌های شغلی می‌شوند. چنین مهارت‌هایی سبب تعامل بهتر فرد در سازمان و محیط‌های کاری خواهد شد و به طور معمول با نام «مهارت‌های نرم» از آن نام می‌برند.